ΜΑΖΙ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΖΙΑΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
Οι σχέσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ιστορικά αποδεικνύουν ότι για πάρα πολλά χρόνια ήταν αρμονικές. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, παρόλες τις αντιδράσεις διάφορων «εθνοσωτήριων» δυνάμεων.
Οι κοινοί αγώνες, δεν αρχίζουν ούτε σταματούν στα πλαίσια της λύσης και της επανένωσης του τόπου μας. Χρονολογικά, οι κοινοί αγώνες, καθορίζονται κατά την δεκαετία του 1940. Η συνύπαρξη στους χώρους δουλειάς, στα μεταλλουργεία, στα λιμάνια, οι σκληρές συνθήκες εργασίας, το ωράριο ‘’γέννημα βούττημα’’ του ήλιου.
«Παρά τις αντιξοότητες, τις δύσκολες συνθήκες και την τρομοκρατία που επικρατούσε τότε στα λιμάνια, κατορθώσαμε να ιδρύσουμε τη Συντεχνία των Αχθοφόρων και μαζί με τους Τούρκους συνάδελφους μας να απαιτούμε καλυτέρευση των όρων και συνθηκών εργασίας […]Μαζί με τους Τουρκοκύπριους συναδέλφους μας, εργαζόμαστε για ένα μεροκάματο πείνας και αγωνιζόμαστε κάτω από την καθοδήγηση της Συντεχνία μας για μια καλύτερη ζωή.» Δήλωση Ελληνοκύπριου συνδικαλιστή, εργαζόμενος στο λιμάνι το 1930.
Το έτος 1948 είναι η χρονιά που χαράκτηκε στη μνήμη, την ιστορία και την συνείδηση ως η πιο έντονη, οξεία χρονιά αγώνων για την εδραίωση του δικαιώματος στην οργάνωση και της ρύθμισης των όρων απασχόλησης με συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η απεργία διήρκησε 266 μέρες με 4300 απεργούς στις οικοδομές, στα μεταλλεία χαλκού και αμιάντου, 150 απεργούς καταδικασμένους σε φυλακίσεις από 2 μήνες ως 2 χρόνια και πολλούς εργάτες απεργούς τραυματισμένους από τις επιθέσεις στο ψαχνό της αποικιοκρατικής αστυνομίας.
Το μεγάλο ταξικό αγώνα του 1948 έδωσαν αδελφωμένοι Ε/Κ και Τ/Κ εργάτες, απέναντι στην αποικιακή κυβέρνηση, την ξένη και ντόπια εργοδοσία αλλά και απέναντι στην αντεργατική και απεργοσπαστική στάση της δεξιάς.
Η πρώτη μεγάλη ταξική μάχη άρχισε με τις απεργίες των 2100 μεταλλωρύχων της αμερικάνικης εταιρείας, CMC, που κράτησε 121 ημέρες, με την αίτημα την αύξηση των μισθών, μείωση των ωρών εργασίας, πληρωμή των υπερωριών και άδεια ανάπαυσης. Σε αυτή τη μάχη, δυνάμεις των αποικιοκρατών άνοιξαν πυρ εναντίον των απεργών με αποτέλεσμα πολλούς τραυματισμούς. Στις απεργίες αυτές, καταδικάστηκαν 77 απεργοί σε φυλάκιση από 2 μήνες μέχρι 2 χρόνια και σε εκατοντάδες άλλους επιβλήθηκε πρόστιμο. Σημαντικό ήταν όμως ότι οι μεταλλωρύχοι κατέκτησαν αυξήσεις ύψους 33%, αναγκάζοντας την εταιρεία να διαπραγματευτεί.
Συνέχεια έδωσε η απεργία των αμιαντωρύχων, που διήρκησε 29 ημέρες και σε αυτήν φυλακίστηκαν πάνω από 60 εργάτες. Αιτήματα ήταν η αύξηση των μισθών, η πληρωμή των υπερωριών τις Κυριακές, η αναγνώριση της επιτροπής εργατικών διαφορών, η επιδιόρθωση εργατικών κατοικιών και η επαναπρόσληψη των απολυμένων.
Η χρονιά έκλεισε με την απεργία των 1200 οικοδόμων, που κράτησε 118 ημέρες. Αιτήματά τους ήταν η αύξηση των μισθών και η αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς στις κοινωνικές ασφαλίσεις. Κατά την απεργία αυτή 60 οικοδόμοι καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν.
Μπορεί τα γεγονότα των διακοινοτικών ταραχών του ’63, του πραξικοπήματος και της εισβολής να έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Όσο τα χρόνια περνούν δημιουργούνται τετελεσμένα ένθεν και ένθεν της πράσινης γραμμής που είναι δύσκολο να αλλάξουν, όμως οι κοινοί αγώνες δεν έχουν σταματήσει.
Οι κοινοί αγώνες, έχουν το δικό τους σύμβολο, τους δικούς τους ήρωες, τους δικούς τους νεκρούς. Τρανταχτό παράδειγμα οι ηρωομάρτυρες της ελληνοτουρκικής φιλίας Ντερβίς Αλί Καβάζογλου – Κώστας Μισιαούλης.
Η ιστορία των κοινών αγώνων Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων αποτελεί φάρο για τις νεότερες γενιές και κρατά αναμμένη τη φλόγα για επανένωση και κοινή συμβίωση σε μια ενωμένη πατρίδα.
Ως ΕΔΟΝ δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στον κοινό αγώνα των δυο κοινοτήτων για λύση και επανένωση του τόπου και του λαού μας.
Μαζί με το ευρύτερο λαϊκό κίνημα, με ευρύτερες δυνάμεις που είναι υπέρ της λύσης του κυπριακού αλλά και τις προοδευτικές τουρκοκυπριακές δυνάμεις περνούμε μέρος σε κοινές δράσεις.
Ιδιαίτερα μετά το 2017 και την στασιμότητα στο Κυπριακό ο κοινός αγώνας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκύπριων είναι η μόνη χαραμάδα ελπίδας ότι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι μπορούμε να ζήσουμε μαζί ειρηνικά στο τόπο που μας γέννησε.
Ως ΕΔΟΝ διοργανώνουμε το δεκαπενθήμερο επαναπροσέγγισης που είναι αφιερωμένο στους μάρτυρες της Ελληνοτουρκικής φιλίας Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαουλή. Διατηρούμε σχέσεις με προοδευτικές Τουρκοκυπριακές οργανώσεις νεολαίας που θέλουν λύση του Κυπριακού. Συμμετέχουμε μαζί με το ευρύτερο λαϊκό κίνημα σε πορείες, δράσεις, εκδηλώσεις για λύση του κυπριακού. (Κοινές πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις, εκδηλώσεις 1ης του Σεπτέμβρη, εκδηλώσεις για διάνοιξη κι άλλων διελεύσεων κλπ)
Για την ΕΔΟΝ η λύση του Κυπριακού είναι στόχος ζωής και για αυτό δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις προς αυτή τη κατεύθυνση.