Οι καθημερινές προκλήσεις των φοιτητών
Η φοιτητική κοινότητα, στην Κύπρο και στο εξωτερικό, βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπη με σοβαρά και πολυδιάστατα προβλήματα. Το κόστος διαβίωσης είναι δυσβάσταχτο: τα ενοίκια σε περιοχές γύρω από τα πανεπιστήμια έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό όριο – αγγίζοντας ή και ξεπερνώντας τα 600 ευρώ, ενώ το αυξημένο κόστος των βασικών αγαθών και των καυσίμων δυσχεραίνει περαιτέρω τη ζωή των φοιτητών/τριών. Σε ορισμένα πανεπιστήμια, όπως το Πανεπιστήμιο Κύπρου, οι φοιτητές/τριες επιβαρύνονται ακόμη και με έξοδα για συγγράμματα και απαραίτητο υλικοτεχνικό εξοπλισμό (δωρεάν υλικοτεχνικός εξοπλισμός παραχωρείται μόνο σε τμήματα που έχει παρεμβεί η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών.)
Στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο έντονο, καθώς τα δίδακτρα αυξάνονται διαρκώς, με πολλούς φοιτητές και φοιτήτριες να αναγκάζονται να εργάζονται με πλήρη απασχόληση πολλές φορές για να μπορούν να σπουδάζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Frederick, ιδιωτικό πανεπιστήμιο το οποίο επανειλημμένα προσπαθεί να αυξήσει τα δίδακτρα του, όμως χάρη στην ισχυρή παρουσία της Προοδευτικής, αυτό έχει αποτραπεί για τέταρτη συνεχή χρονιά, ανακουφίζοντας χιλιάδες φοιτητές/τριες.
Αντίθετα, σε πανεπιστήμια όπου η φοιτητική εκπροσώπηση βρίσκεται στα χέρια παρατάξεων που δεν παλεύουν για τα πραγματικά προβλήματα των φοιτητών, όπως στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο ή στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, οι οικονομικές πιέσεις παραμένουν αμείωτες και τα δίδακτρα αυξάνονται. Παράλληλα σε αυτά τα πανεπιστήμια οι φοιτητές και οι φοιτήτριες αναγκάζονται να πληρώνουν και για τη Β εξεταστική και για τον υλικοτεχνικό τους εξοπλισμό.
Αντίστοιχα, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, τα προβλήματα δεν διαφέρουν. Οι Κύπριοι φοιτητές έρχονται αντιμέτωποι με πανάκριβα ενοίκια, ακριβά ακτοπλοϊκά και αεροπορικά εισιτήρια, ενώ σε πόλεις όπως η Πάτρα, η απουσία βασικών υποδομών (όπως το αεροδρόμιο) επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την καθημερινότητά τους. Στη Βουλγαρία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα δίδακτρα αυξάνονται συνεχώς, ενώ ειδικά στο Η.Β. μετά το Brexit, οι φοιτητές/τριες καλούνται να πληρώνουν μέχρι και 3.000 ευρώ για τη φοιτητική βίζα.
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, μόνο η Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών έχει αποδείξει ότι μπορεί να παλέψει ουσιαστικά και να φέρει αποτελέσματα. Εκεί όπου είναι ισχυρή, τα προβλήματα δεν μένουν στα λόγια αλλά αντιμετωπίζονται με πράξεις.
Η αξία του φοιτητικού συνδικαλισμού
Απέναντι σε όλα αυτά τα αδιέξοδα, καθίσταται ξεκάθαρο πως οι φοιτητές και οι φοιτήτριες έχουν ανάγκη από μια οργανωμένη, μαζική και μαχητική φωνή που θα διεκδικεί για αυτούς, προτείνοντας ουσιαστικές λύσεις. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η σημασία του φοιτητικού συνδικαλισμού: στο να μετατρέπει τη δυσαρέσκεια σε διεκδίκηση κάνοντας τη φωνή των φοιτητών να ακουστεί.
Ο φοιτητικός συνδικαλισμός αποτελεί θεμέλιο δημοκρατίας και συλλογικής διεκδίκησης. Είναι η φωνή και η δυναμική των φοιτητών μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Είναι το μέσο που τους επιτρέπει να εκφραστούν και να οργανωθούν με σκοπό τη διεκδίκηση και την επίλυση όλων των σύγχρονων αναγκών τους. Σε μια κοινωνία που οι ανισότητες, ο πληθωρισμός και η ακρίβεια αυξάνονται, η σημασία των διεκδικητικών φοιτητικών ενώσεων είναι μεγαλύτερη από ποτέ και ο ρόλος τους καταλυτικός.
Η ιστορία του κυπριακού φοιτητικού κινήματος είναι γεμάτη από αγώνες για δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες. Μέσα από την ΕΔΟΝ και την Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, χιλιάδες νέοι στάθηκαν στην πρώτη γραμμή, απαιτώντας καλύτερες συνθήκες σπουδών και ένα δικαιότερο μέλλον. Η δημιουργία της ΠΟΦΝΕ το 1973 λόγω της ανάγκης δημιουργίας μιας Ομοσπονδίας Φοιτητών με προοδευτικό πρόσημο, δημοκρατικές αρχές και αγωνιστικό χαρακτήρα υπέρ της ειρηνικής επανένωσης του νησιού και ενάντια στη σοβινιστική ρητορική και τον εθνικισμό του ΟΕΦΕΚ, καθώς και αργότερα η μετουσίωση της στην ΠΟΦΕΝ το 2004 με σκοπό τη συμπερίληψη όλων των Φοιτητικών Ενώσων Κυπρίων Φοιτητών σε Κύπρο και εξωτερικό, αποτελούν σημαντικά ορόσημα.
Τα τελευταία χρόνια όμως, με την ΠΟΦΕΝ να βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο της δεξιάς παράταξης του ΔΗΣΥ,ΦΠΚ Πρωτοπορία και να έχει χάσει τον ρόλο της ως συντονιστικό όργανο διεκδίκησης, γίνεται ακόμα πιο φανερή η ανάγκη για επαναφορά της σε μια πορεία αγώνα και σύγκρουσης με την πολιτική της αδράνειας. Η απουσία αντιδράσεων απέναντι σε περικοπές στη φοιτητική χορηγία ή η σιωπή απέναντι σε αποφάσεις που πλήττουν τη φοιτητική μέριμνα, αποδεικνύουν γιατί είναι κρίσιμο να επιστρέψουν οι φοιτητικές ενώσεις σε χέρια που πραγματικά παλεύουν για τους φοιτητές.
Η Προοδευτική μέσω των φοιτητικών ενώσεων καταθέτει συνεχώς προτάσεις για τα φοιτητικά και κοινωνικά ζητήματα αλλά και την πάγια θέση μας για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία στο Κυπριακό, ώστε μέσω των φοιτητικών Ενώσεων οι φοιτητές/τριες να επιτύχουν μια παιδεία πραγματικά δημόσια και δωρεάν, καθώς και να ζήσουν στον τόπο τους με ειρήνη. Εξάλλου, ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη και επανένωση του νησιού είναι ενιαίος με τον αγώνα για αξιοπρεπή φοιτητική ζωή.
Ο φοιτητικός συνδικαλισμός όμως δεν αφορά μόνο τη φοιτητική ζωή. Είναι συνδεδεμένος με τα καθημερινά προβλήματα των νέων: την ανεργία, την ακριβή στέγαση, τη δυσκολία πρόσβασης σε βασικά αγαθά. Οι φοιτητικές ενώσεις αποτελούν τη φωνή των φοιτητών όχι μόνο για την Παιδεία αλλά και για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα που τους αφορούν. Μέσα από τον συνδικαλισμό, ενισχύονται αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων, την ισότητα των φύλων, την κοινωνική αλληλεγγύη.
Ο φοιτητικός συνδικαλισμός είναι σχολείο δημοκρατίας. Όσο πιο δυνατές είναι οι φοιτητικές ενώσεις μας, τόσο πιο δυνατή είναι η φωνή μας στην κοινωνία. Γι’ αυτό η συμμετοχή, η διεκδίκηση και η συλλογική δράση δεν είναι επιλογή, είναι ανάγκη μέχρι η παιδεία να είναι πραγματικά δημόσια και δωρεάν.
Οι κατακτήσεις της Προοδευτικής τα τελευταία χρόνια
Μέσα λοιπόν από την ισχυρή μας παρουσία στις διάφορες φοιτητικές ενώσεις που συμμετέχουμε καταφέρνουμε σπουδαίες νίκες για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, αποτελέσματα του μαζικού, συνεχούς και οργανωμένου μας αγώνα.
Μεταξύ άλλων η Προοδευτική τα τελευταία χρόνια:
- Απέτρεψε την αύξηση διδάκτρων στο Frederick για τέταρτη συνεχή χρονιά, προστατεύοντας τους φοιτητές από επιπλέον οικονομική επιβάρυνση.
- Διασφάλισε τη δωρεάν παροχή υλικοτεχνικού εξοπλισμού σε πάνω από 200 φοιτητές στο Frederick, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
- Κατάφερε στο τμήμα ΕΠΑ του Πανεπιστήμιου Κύπρου να δημιουργηθεί αποθήκη υλικών για αντιμετώπιση του κόστους του υλικοτεχνικού εξοπλισμού.
- Απλοποίησε την έκδοση ΑΜΚΑ για χιλιάδες φοιτητές στην Ελλάδα μέσω της ΕΦΕΚ Αθήνας.
- Κατάφερε αύξηση της μισθοδοσίας των φοιτητών/τριών που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
- Υλοποίησε πρόταση για θεσμοθέτηση της μερικής φοίτησης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, δίνοντας λύση σε φοιτητές που εργάζονται για να ανταπεξέλθουν οικονομικά.
- Διεκδίκησε και κατοχύρωσε την Κρατική Φοιτητική Μέριμνα με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, επιτρέποντας σε χιλιάδες φοιτητές να συνεχίσουν τις σπουδές τους παρά τις δυσκολίες.
- Σε συνεργασία με το ΑΚΕΛ, άνοιξε τη συζήτηση για επί πληρωμή και ποιοτική πρακτική άσκηση.
Ο στόχος της παραμένει ξεκάθαρος: η επιστροφή της ΠΟΦΕΝ στους φοιτητές και στις φοιτήτριες, μακριά από τις πολιτικές της αδράνειας και της υποταγής, και η ανάδειξή της ξανά σε ένα όργανο πραγματικής διεκδίκησης και σύγκρουσης με κάθε αντικοινωνική πολιτική.
Η Προοδευτική θα συνεχίσει να είναι ο φορέας αλλαγής, η φωνή της αγωνιζόμενης νεολαίας, η δύναμη που δίνει ελπίδα και προοπτική σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη από φρέσκες ιδέες, δράση και δικαιοσύνη.
Λίγες από τις παρεμβάσεις Προοδευτικής Κ.Φ. στα Μ.Μ.Ε: