Νίκος Χριστοδουλίδης, ανέλαβε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στα 48 του χρόνια. Υπήρξε Υπουργός Εξωτερικών και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης Αναστασιάδη – Δημοκρατικού Συναγερμού από τον Απρίλη του 2014 μέχρι τον Ιανουάριο του 2022. Σχεδόν 8 χρόνια.
Στην κυπριακή κοινωνία προωθήθηκε ως κάτι το νέο, όμως:
- Για χρόνια έραβε το κοστούμι της υποψηφιότητας του. Δημιούργησε την εικόνα του μετριοπαθή, που δεν ερχόταν σε ρήξη με την αντιπολίτευση. Ο ίδιος διείσδυσε σε συγκεκριμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, περνώντας ευκολότερα το κυβερνητικό αφήγημα στη κοινωνία.
- Στην ουσία υπήρξε κύριο στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης, που εφάρμοσε χωρίς προηγούμενο αντιλαϊκές πολιτικές για διασφάλιση της κερδοφορίας των λίγων, εις βάρος των πολλών. Είναι συνυπεύθυνος για την αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των λίγων, συρρικνώνοντας αισθητά τα εισοδήματα του 90% του λαού μας, διαλύοντας τη μεσαία τάξη, φτωχοποιώντας ακόμη περισσότερο τα λαϊκά στρώματα, με άστεγους, μακροχρόνιους άνεργους, απορρυθμίζοντας τις εργασιακές σχέσεις εις βάρος των εργαζομένων ενώ η νεολαία κατάντησε να λαμβάνει χαμηλούς μισθούς μέσα σε πολύ εχθρικό εργασιακό περιβάλλον.
- Είναι γνωστός και ο αρνητικός του ρόλος στις τελευταίες διαπραγματεύσεις στο κυπριακό, που οδηγήθηκαν και με ευθύνη του τότε Προέδρου Αναστασιάδη σε αδιέξοδο που κρατά μέχρι και σήμερα. Είναι η μεγαλύτερη στασιμότητα που υπήρξε ποτέ.
- Φαίνεται ότι θα είναι συνεχιστής της προηγούμενης κυβέρνησης. Είναι αξιοσημείωτο ότι στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών του 2023, η πλειοψηφία της νεολαίας ψήφισε τον ανθυποψήφιο του Ανδρέα Μαυρογιάννη και όχι τον ίδιο.
Αννίτα Δημητρίου, είναι 37 χρονών. Εκλέγηκε βουλεύτρια το 2016, ανέλαβε Πρόεδρος της Βουλής το 2021 και είναι Πρόεδρος του ΔΗΣΥ από τον Μάρτιο του 2023.
Προωθεί την εικόνα μιας νεαρής πολιτικού, με προοδευτικό προφίλ, που μπορεί να φέρει ανανέωση στη πολιτική σκηνή της Κύπρου.
Όμως, ως βουλεύτρια του ΔΗΣΥ, που διατέλεσε και Εκπρόσωπος Τύπου του εκλογικού επιτελείου του Νίκου Αναστασιάδη το 2018, στήριξε όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφάρμοσε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ την τελευταία δεκαετία. Είναι το ίδιο συνυπεύθυνη με τον Νίκο Χριστοδουλίδη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην κυπριακή κοινωνία, ειδικότερα σήμερα που ηγείται του κόμματος της Δεξιάς.
Είναι αξιοσημείωτο ότι εκλέγηκε Πρόεδρος της Βουλής με τις ψήφους του φασιστικού ΕΛΑΜ.
Σωτήρης Ιωάννου, είναι 28 χρονών. Εκλέγηκε με το ΕΛΑΜ βουλευτής το 2021 και δημοτικός σύμβουλος Λάρνακας το 2016.
Είναι ίσως ο νεαρότερος βουλευτής στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι παράλληλα στέλεχος του νεοναζιστικού ΕΛΑΜ, παράτημα της Χρυσή Αυγή που καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση στην Ελλάδα, για δολοφονίες και πρακτικές βίας και μίσους κατά μεταναστών, προσφύγων, δημοκρατικών και αριστερών.
Είναι φασίστας που εφκράζει εντός και εκτός βουλής τις ρατσιστικές, ομοφοβικές, μισαλλόδοξες και μισάνθρωπες αντιλήψεις του. Είναι ο άνθρωπος που ενοχλήθηκε όταν ακαδημαϊκός είπε ότι θα κόψει στο μάθημα του υποστηριχτές του Χίτλερ.
Σεμπάστιαν Κούρτς, είναι 37 χρονών. Καγκελάριος της Αυστρίας το 2017- 2019 και το 2020-2021. Επίσης υπουργός εξωτερικών το 2013-2017.
Υπήρξε ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος (OVP), του χριστιανοδημοκρατικού συντηρητικού κόμματος της Αυστρίας, που το 2020 συγκυβέρνησε με το εθνικιστικό «Κόμμα Ελευθερίας». Στην πρωθυπουργία του, έδινε προσοχή στην εικόνα του και στην αξιοποίηση εύστοχων θεματικών όπως: φόβος της παράνομης μετανάστευσης, ανησυχία για την απασχόληση, υποχώρηση της ευημερίας.
Εφάρμοσε ένα μείγμα ακροδεξιών και φιλελεύθερων πολιτικών, όπως το κλείσιμο των συνόρων στους μετανάστες και η ενδυνάμωση της καθολικής ταυτότητας της χώρας, παράλληλα με πολιτικές εις βάρος των εργαζομένων και προς όφελος των βιομηχάνων, όπως η παράταση της εργάσιμης μέρας μέχρι τις 12 ώρες και η κατάργηση του 8ώρου, οι μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό, το συνταξιοδοτικό, το εργατικό δίκαιο κ.ο.κ.
Παραιτήθηκε από πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2021 και αποχώρησε από την πολιτική μέχρι το τέλος του ιδίου έτους, αφού κατηγορήθηκε για διαφθορά και εμπλοκή σε σκάνδαλα για στημένες δημοσκοπήσεις και άρθρα στα ΜΜΕ.
Εκλογή γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αρκεί;
Είναι από μόνη της προϋπόθεση ικανή για το «γυναικείο ζήτημα», η συμμετοχή γυναικών σε πολιτειακά αξιώματα και κέντρα λήψης αποφάσεων; Έχει σημασία ποιες πολιτικές προωθούν οι γυναίκες που συμμετέχουν;
Με τον όρο «γυναικείο ζήτημα» αναφερόμαστε στο σύνθετο κοινωνικό πρόβλημα που πηγάζει από τον ταξικό χαρακτήρα του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος – του καπιταλισμού – και ανιχνεύεται στις σχέσεις των δύο φύλων μέσα από οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές και άλλων μορφών ανισοτιμίες και διακρίσεις εις βάρος των γυναικών. Η πραγματική απελευθέρωση της γυναίκας και η πραγματική ισοτιμία της με τον άντρα μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την κατάργηση της εκμετάλλευσης αυτής.
Η αστική τάξη, προσπαθεί να καλλιεργήσει πρότυπα και να διαμορφώσει συνειδήσεις που δεν θα αμφισβητούν τη ρίζα του προβλήματος, τις πολιτικές τους και την εξουσία τους. Αντιμετωπίζουν το ζήτημα μόνο ως φυλετικό και όχι ως ταξικό με φυλετικά χαρακτηριστικά, ειδικά σήμερα που οι γυναίκες της εργατικής τάξης και ειδικότερα οι νέες, βιώνουν έντονα την εκμετάλλευση και τη φυλετική καταπίεση.
Μάργκαρετ Θάτσερ, η «Σιδηρά Κυρία»
Πρωθυπουργός Ηνωμένου Βασιλείου (1979 – 1990). Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος (1975 – 1990).
- Κουτσούρεψε τους προϋπολογισμούς για την Στέγαση και την Παιδεία. Φιλελευθεροποίησε τους κανονισμούς για τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια, οδηγώντας σε ραγδαία αύξηση τους.
- Κατάργησε τη χορήγηση δωρεάν γάλακτος στα σχολεία για παιδιά 7 – 11 χρονών.
- Οδήγησε στην αύξηση της ανεργίας – 3,6 εκατομμύρια άνεργοι.
- Εφάρμοσε τις οικονομικές πολιτικές του Μίλντον Φρίντμαν, αυτές που ακολούθησε ο δικτάτορας της Χιλής, Αουγκούστο Πινοσέτ, οδηγώντας το λαό της Χιλής στην πλήρη εξαθλίωση.
- Εισήγαγε κεφαλικό φόρο, συρρικνώνοντας περαιτέρω τα εισόδημα των μεσαίων και των φτωχών στρωμάτων.
- Υποστήριξε την ενίσχυση του ΝΑΤΟ με πυρηνικά οπλικά συστήματα.
- Εφάρμοσε για πρώτη φορά στην ιστορία, τον τρομονόμο στο ποδόσφαιρο και εισήγαγε την υποχρεωτική επίδειξη ταυτότητας οπαδού – οξύνοντας το πρόβλημα και τη βία.
- Ιδιωτικοποίησε – ξεπούλησε πολλούς κερδοφόρους δημόσιους τομείς, ενώ επιχείρησε την ιδιωτικοποίηση κερδοφόρων ορυχείων.
- Επιτέθηκε κατά των εργατικών σωματείων για περιορισμό της δράσης τους.
Φτωχοποίησε περαιτέρω την πλειοψηφία του λαού του Ηνωμένου Βασιλείου προς όφελος της κερδοφορίας των λίγων. Η φτωχοποίηση αυτή είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο στις γυναίκες της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων και των λαϊκών στρωμάτων.
Τζόρτζια Μελόνι
Πρωθυπουργός της Ιταλίας από τον Οκτώβρη του 2022. Γυναίκα σχετική νεαρή, αλλά ταυτόχρονα με επικίνδυνες ακροδεξιές πολιτικές θέσεις.
- Στα 15 της χρόνια στρατεύτηκε στη νεολαία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI), κληρονόμου του Φασιστικού Κόμματος του Μπενίτο Μουσολίνι. Η ίδια χαρακτηρίζει τον Μουσολίνι «καλό πολιτικό».
- Πέρασε στην Εθνική Συμμαχία, διάδοχο του MSI, έγινε μέλος της Βουλής το 2006 και ίδρυσε το 2012 τα Αδέλφια της Ιταλίας, ακροδεξιό κόμμα με μισαλλόδοξη ρητορική, αναλαμβάνοντας τα ηνία του το 2014.
- Η ίδια υιοθετεί δημόσια ξενοφοβικό και ρατσιστικό λόγο ακολουθώντας την πάγια λαϊκίστικη πολιτική των ακροδεξιών μορφωμάτων ανα το παγκόσμιο.
- Με την εκλογή της ως πρωθυπουργός, διορίζει υφυπουργό υποδομών τον νεοναζί Γκαλεάτσο Μπινιάμι, ο οποίος το 2005 είχε φωτογραφηθεί με ναζιστικό περιβραχιόνιο.
Είναι γνωστές οι επικίνδυνες θέσεις των ακροδεξιών και νεοφασιστικών οργανώσεων για το «γυναικείο ζήτημα» καθώς και ο ρόλος τους ως εφεδρεία της Δεξιάς ενάντια στους αγώνες των εργαζομένων, άρα ενάντια και στις εργαζόμενες γυναίκες.
Χίλαρι Κλίντον
Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ (2009-2013), Γερουσιαστής των ΗΠΑ (2001-2003), υποψήφια για την προεδρία των ΗΠΑ το 2016. Έχει δράση ως προς το «γυναικείο ζήτημα», μέσα όμως από την αστική προσέγγιση, ενώ ταυτόχρονα υπηρέτησε το εκμεταλλευτικό σύστημα πιστά.
- Υποστήριξε τις στρατιωτικές επεμβάσειςστο Αφγανιστάν τον Οκτώβριο του 2001 και στο Ιράκ τον Οκτώβριο του 2002, που άφησαν πίσω θάνατο, καταστροφή και εξαθλίωση.
- Ως Υπουργός Εξωτερικών της διακυβέρνησης Ομπάμπα, διατήρησε στρατιωτικές δυνάμεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ, ενώ βομβάρδισε τη Λιβύη, τη Σομαλία, την Υεμένη, το Πακιστάν και τη Συρία.
- Επί θητείας της ως ΥΠΕΞ, οι ΗΠΑ συμμετείχαν σε «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις στη Νιγηρία, στο Καμερούν και στην Ουγκάντα, ενώ ενίσχυσαν στρατούς άλλων χωρών σε περιοχές της Βόρειας και Δυτικής Αφρικής και της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Οι μονάδες ειδικών επιχειρήσεων του Πενταγώνου αναπτύχθηκαν σε τουλάχιστον 133 χώρες – δηλαδή στο 70% του πλανήτη.
Ευθύνεται για εγκλήματα του νατοϊκού ιμπεριαλισμού και των ΗΠΑ εις βάρος των λαών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του λαού των ΗΠΑ – εις βάρος και εκατομμυρίων γυναικών στο πλανήτη.
Είναι ικανή προϋπόθεση, η εκλογή σε κέντρα εξουσίας ατόμων που προέρχονται ευάλωτες ομάδες ανθρώπων- πρόσφυγες, μετανάστες, θύματα φυλετικών διακρίσεων, μειονότητες κλπ- για προοδευτική αντιμετώπιση ζητημάτων όπως του ρατσισμού, του προσφυγικού, του μεταναστευτικού, των έντονων οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων;
Μπαράκ Χουσέιν Ομπάμα
Πρώτος αφρικανοαμερικάνος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το 2009 βραβεύετε με το Νόμπελ Ειρήνης. Επί προεδρίας του όμως:
- Εμπλοκή στη Λιβύη το 2011 με περίπου 10.000 νεκρούς και 4.000 αγνοούμενους.
- Αντί τερματισμού του πολυετή πολέμου στο Ιράκ, όπως υποσχέθηκε, τον Ιούνη του 2014 διέταξε νέα εισβολή.
- Εφάρμοσε τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην Συρία, στηρίζοντας ένοπλους της «αντιπολίτευσης», ενισχύοντας το «Ισλαμικό Κράτος», συνεισφέροντας στο ματοκύλισμα αθώων πολιτών, όπως και στην Ουκρανία, με το πραξικόπημα και το ματοκύλισμα του ουκρανικού λαού που ακολούθησε.
Αναδείχτηκε Πρόεδρος το 2008, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Διαφάνηκε ότι ήταν ο κατάλληλος για να εφαρμόσει πολιτικές ανάκαμψης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων εις βάρος του λαού των ΗΠΑ. Ξεγελούσε το φτιαχτό «προοδευτικό» και εξωστρεφή πολιτικό προφίλ που προωθούσε.
- Συνέχισε τη λογική το κράτος και οι εργοδότες να μην συνεισφέρουν για κοινωνική ασφάλιση, υγεία και πρόνοια. Η συνεισφορά να είναι μόνο από εργαζόμενους.
- Κατά τη διετία 2009-2011, περίπου 100.000.000 άνθρωποι ήταν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αύξηση κατά 4,5% από την διετία 2005-2007. Όχι μόνο δεν υπήρξε μείωση ανάμεσα στους αφρικανοαμερικανούς αλλά αυξήθηκε και ως προς τους ισπανόφωνους και γενικώς τους ηλικιωμένους, τους μονογονεϊκούς και τα παιδιά. Ενδεικτικά 50 εκατ. αδυνατούσαν να καλύψουν τα καθημερινά έξοδα διατροφής και 43 εκατ. εργαζόμενοι δεν είχαν δικαίωμα άδειας ασθενείας μετ’ αποδοχών.
Παρά τις δημόσιες τοποθετήσεις του για το θέμα του ρατσισμού στις ΗΠΑ, και επί δικής του προεδρίας υπήρξαν αρκετές δολοφονίες και βία από την αστυνομία, κυρίως κατά αφρικανοαμερικάνων. Οι πολιτικές του συντήρησαν τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες, βασικές αιτίες έξαρσης τέτοιων φαινομένων.
Ρίσι Σούνακ
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Οκτώβριο του 2022 και πρόεδρος του Συντηρητικού Κόμματος. Είναι ινδικής καταγωγής και μόλις 43 χρόνων.
Παρόλα αυτά είναι πολυεκατομμυριούχος με περιουσία που ξεπερνά τα 700 εκατ. στερλίνες. Η περιουσία της συζύγου του ξεπερνά τα 900 εκατ. δολάρια. Πολιτικά είναι ένθερμος υποστηρικτής του νεοφιλελευθερισμού, του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και της Μάργκαρετ Θάτσερ που φτωχοποίησε χωρίς προηγούμενο την πλειοψηφία του λαού του Ηνωμένου Βασιλείου επί δικής της πρωθυπουργίας.
Υπηρέτησε τις αντιλαϊκές πολιτικές πολύ πριν εκλεγεί πρωθυπουργός, κυρίως ως υπουργός Οικονομικών της Κυβέρνησης Μπόρις Τζόνσον. Έχει προχωρήσει σε περικοπές ως προς προγράμματα στήριξης ανθρώπων που μαστίζονται από τη φτώχεια.
Ανέλαβε πρωθυπουργός σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο, που ο βρετανικός λαός ήταν αντιμέτωπος με τον υψηλότερο πληθωρισμό της τελευταίας 40ετίας και την ακρίβεια να διαλύει τα λαϊκά και μικρομεσαία στρώματα. Στο διάστημα από τότε μέχρι και σήμερα έχει ήδη προχωρήσει σε σχέδια συρρίκνωσης των κρατικών δαπανών και δημόσια έχει πολλές φορές ξεκαθαρίσει ότι στόχος του είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας του βρετανικών μονοπωλιακών ομίλων, τίμημα που πρέπει να πληρώσει ο λαός. Καθόλου τυχαία που τους τελευταίους μήνες στη Βρετανία παρατηρούνται μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις εργαζομένων – δασκάλων, κυβερνητικών υπαλλήλων, γιατρών, νοσοκόμων, μηχανοδηγών σιδηροδρόμων, δημοσιογράφων κ.ο.κ..
Παρόλο που είναι απόγονος μεταναστών, έστω και εύπορων, είναι γνήσιος εκπρόσωπος της αστικής τάξης του Ηνωμένου Βασιλείου, που εφαρμόζει χωρίς δισταγμό πολιτικές φτωχοποίησης των εργαζομένων, των λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων, που έχουν ακόμη μεγαλύτερο αντίκτυπο σε όσους προέρχονται από οικογένειες μεταναστών και προσφύγων.
Η περίτεχνη πολιτική εξαπάτησης των εργαζομένων, των μικρομεσαίων και των λαϊκών στρωμάτων είναι μονόδρομος και συνειδητή επιλογή για την κυρίαρχη εκμεταλλευτική τάξη προκειμένου να απολαμβάνει την στήριξη ή και ανοχή τους.
Γιατί η πολιτική εξαπάτηση είναι μονόδρομος για την αστική τάξη;
Σε μια ταξικά διαχωρισμένη κοινωνία, με δύο βασικές τάξεις οι οποίες έχουν διακριτά και αντικρουόμενα συμφέροντα, η ύπαρξη αμοιβαίων συμφερόντων δεν υπάρχει, παρά μόνο συγκυριακά και μεμονωμένα σε ζητήματα που δεν άπτονται των βασικών αντιθέσεων της κοινωνίας. Έτσι κάθε τάξη εξυπηρετεί συνειδητά ή θα έπρεπε να το πράττει συνειδητά, τα δικά της συμφέροντα που αναπόφευκτα οδηγεί σε προσπάθεια καταστρατήγησης των συμφερόντων της αντίθετης τάξης.
Αυτός είναι ο λόγος που οι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης δεν προβάλουν με ειλικρινά τις πολιτικές και οικονομικές τους στοχεύσεις, καθώς στρέφονται ενάντια στην πλειοψηφία της κοινωνίας.
Επιστρατεύουν παραπλανητικά ιδεολογήματα και απόψεις που κατασκευάζονται και αναπαράγονται με πολλούς τρόπους και μέσα, για τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων από την ουσία της πολιτικής κοινωνικής και οικονομικής διαπάλης. Ο στόχος είναι οι εργαζόμενοι να κρίνουν και να αποφασίζουν με βάση ψεύτικα ή επουσιώδη διλήμματα που κατά κανόνα αφορούν στην επιφάνεια και όχι στο βάθος, στο φαινόμενο και όχι στην ουσία, στην εικόνα και όχι στο περιεχόμενο.
Ιδιαίτερα δημοφιλή ψευτοδιλήμματα είναι το πλασάρισμα της ηλικίας, φύλου, φυλής, χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμό και άλλων υπαρκτών διαφοροποιητικών χαρακτηριστικών ως τον καθοριστικό γνώμονα της κοινωνικοπολιτικής συνείδηση και δράσης των υποκειμένων.
Γιατί είναι ψευτοδιλήμματα;
Είναι ψευτοδιλήμματα, όχι γιατί δεν είναι όντως αντικειμενικοί παράμετροι που διαφοροποιούν τα άτομα μιας κοινωνίας ούτε γιατί αυτοί δεν επιφέρουν σοβαρές διακρίσεις και ανισότητες που ανάλογα με την ιστορική συγκυρία μπορούν να λάβουν και μεγάλες διαστάσεις. Είναι ψευτοδιλήμματα γιατί αποκρύπτουν την πραγματική αιτία των διακρίσεων και των ανισοτήτων που είναι η εκμεταλλευτική κοινωνία της κεφαλαιοκρατίας.
Τέτοια ιδεολογήματα δεν στοχεύουν στην κατάργηση της εκμετάλλευση που υφίσταται η κοινωνική πλειοψηφία από μια θλιβερή μειοψηφία αλλά στην καλύτερη περίπτωση στοχεύουν στην ισότιμη εκπροσώπηση των ηλικιών, των φύλων κτλ εσωτερικά εντός της χούφτας των εκμεταλλευτών. Βέβαια στην τελική ούτε καν αυτό τον ευτελή στόχο δεν μπορούν να πετύχουν γιατί όσο υπάρχει το σύστημα που εγγενώς είναι άνισο και νομοτελειακά γεννά τις διακρίσεις αυτές ακόμα και ανάμεσα στους εκμεταλλευτές.
Κατ’ επέκταση η άρχουσα τάξη επιστρατεύει αυτά τα ιδεολόγημα και προσπαθεί με τους άπειρους μηχανισμού που διαθέτει να αναγάγει ως κριτήρια πολιτικής επιλογής και δράσης αυτές τις πιο πάνω παραμέτρους: Προσπαθεί με ένα δήθεν προοδευτικό και δήθεν κοσμοπολίτικο αφήγημα να εγκλωβίσει της πλειοψηφία της κοινωνίας μακριά από την ουσία και έτσι να διασφαλίσει ευκολότερα τα συμφέροντα της οικονομική ολιγαρχίας.
Η πραγματικότητα βοά από παραδείγματα εφαρμογής αστικών πολιτικών από πολιτικούς που ικανοποιούν αυτά τα ψευδοπροοδευτικά κριτήρια και εφάρμοσαν συντηρητικές και αντιλαϊκές πολιτικές ακόμα και εις βάρος της ίδιας της κοινωνικής υπο-ομάδας στην οποία ανήκουν.